چقدرمسافر شمع است ،پروانه

نگاه میکنی از انتهای نیزاران

به قصد سرقت یک قلب دزدانه

مه است وبارش باران عمیق میبارد

فقط کبوتر ذهنم شدید بی لانه

نه سنگلاخ و نه کوه و نه صحرایم

من از خمیره ی عشقم شکاف ویرانه

چه میشود که بیایی به انتهای غزل

به پشت قافیه هایم  ردیف تا شانه

شکست شوق غزل در زمان رفتن تو

چه میشود که بیایی ردیف مردانه

کسی شکستن من از کمر ندیده هنوز

شکسته ای تو مرا دنده دنده دندانه

کجاست آمدنت شکسته میآیم

به وقت خوش خبری ها بسوی پیمانه

فاراب 

@tekeaftab

من ویلدا ووشب وخواب به هم میمانیم

من وگیسوی دراز وتو مهتاب به هم میمانیم

سرگیسوی تویکسر به سرصبح فرو افتاده

یکسرش با منو با اینهمه اصحاب به هم میمانیم

فاراب

@tekeaftab

باز پاییز وخداحافظیش را دیدیم

نکته ها از سر الوان درختان چیدیدم

(رنگ رخسار گواهی دهد از سر درون) 

تا سحردرد کشیدیم تو را پاییدیم

فاراب

@tekeaftab

آب میپاچد یکی اسپند میارد یکی

دل یکی دلبریکی دلبند میآرد یکی

هی گذشتن زیر قران هی نگاه مهرتو  

چای های پشت هم باقند میارد یکی

فاراب

مثل ابیات غزل قافیه داری جفت جفت

برلبانت هوس بادیه داری جفت جفت

من که از رنج سفرخاطره بردوش کشم

تو سفرهای پر ازحاشیه داری جفت جفت

فاراب

@tekeaftab

دوست دارم که بنوشم ونفسهام به آخر برسد

آنقدر حد بخورم تا که دل آرام به آخر برسد

دوست دارم که بمیرم به نفسهای تو هی جان بکنم

بخدا زهر هلاهل بخورم جام به آخر برسد

کودکی های تو یادی بکنم چشم گذاری بروم

بروم از  سرآواز چکاوک که ز آلام به آخر برسد

دو به شک مینگری پنجره باز است هنوز

آنقدر مینگرم تا که تماشام به آخر برسد

انقدر شعر بگویم گه که گلوگاه غزل پاره شود

مثل سدی شکند این همه اوهام به آخر برسد

شعر انگور نگفتم که تو دیوانه برقصی تا صبح

انقدر درد سرودم که سر انجام به آخر برسد

فاراب

@tekeaftab