تو آمدی با ییلاقی از پروانه با ییلاقی از مادیانهای مست با یالهای وحشی در باد تو آمدی با ییلاقی از نسیم میان موهایت خالی بود از چیزی ییلاقی ترین نفسهایت در گوش باد میپیچید تو امدی گیسوانت شبهای بی مهتاب را هنوز صبح نکرده بودند تو امدی چشمانت دریای نور نادرشاهی را یدک میکشید تو امدی الماس کوه نور در کوله ی گیسوانت پنهان بود دیدم که سارقان کاروان گیسوان و چشمانت تعقیب میکنند تو استعداد پرکشیدن عقابها را در کدام معرکه جا گذاشتی چشمانت نشیمنگاه عنقاها است

●▬▬๑۩۩๑farab๑۩۩๑▬▬●: ●▬▬๑۩۩๑farab๑۩۩๑▬▬●: فرض محال......نقطه سر خط دیالکتیک چه از نوع سقراطی یا هگلی مهم نبست مسلمان .زرتشت، بر همایی ،بودایی،یهودی یا مسیحی یا حتی لائیک فرقی نمیکند کسی یا چیزی آمده است نه دیده میشود نه شنیده میشود نه کتابی آورده است ونه خطابه ای دارد نه ادعایی دارد و نه قصد آشکار کردن خود را دارد اما انچه از وی بر میاید گزینه Shut down کامپیوتر فلک را قصد ندارد کلیک کند ولی دستش روی ری استارت است یا شایدجهان را re startکرده است واین

●▬▬๑۩۩๑farab๑۩۩๑▬▬●: ●▬▬๑۩۩๑farab๑۩۩๑▬▬●: در صلح بتان شراب اولا در دم عطش تو اب اولا ما شیون شعر میسراییم تا انکه تورا صواب اولا در نشت غزل کدام بت بود جام غزل گلاب اولا دربتکده ی تنیم عابد این بتکده ها خراب اولا تا شب نفس تو ماه بویید دست دل ما رباب ا ولا دریا نشوی چه بهتر انکه در کف بتر از حباب اولا مشاطه گر جهان ببینید چشم توکه در نقاب اولا هشیاری تو خموشیت شد از اولشم بخواب او لا جز صومعه معبدی نرفتی کارتو همان ثواب اولا اندیشه عشق گرنکردی اندیشه به

شب لابلای انگشتانم ورق میخورد بت ها رونده هایی در تن شب چشمهای مذهب رود را در ظلماتی موهوم تخمیر میکند بتها نو شده اند راه میروند براریکه تکیه میکنند چشم سوم دارند گناهان مرا میشمارند به اندازه ریگهای بیابان به اندازه دریاها چه بتهای آگاهی بندگیشان کنی گناهانت را تطهیر میکنند فاراب فروردین ۹۹

ای که شراب خورده ای باده ناب خورده ای مست ملنگ میروی شیشه وسنگ میشوی میکده باب کرده ای خوب حساب کرده ای جام به جام می به می بام به بام نی به نی نعره به نعره پی به پی شعر وترانه نی به نی زلف دراز میکنی اینهمه ناز میکنی کوچه به کوچه میدوی خانه به خانه میروی ماه به ماه میپری کوه به کوه میروی صخره به صخره عاشقی بوته به بوته رازقی دل به گلایل است این کار تو چون گل است این ای که شراب خورده ای با چه شتاب خورده ای قندوگلاب میزنی شکرو آب میزنی میزنی از گلاب نی

عطف خبر زلفتو سر خط خبرهاست هنوز بوی پیراهن تو روی چپرهاست هنوز بخدا میروم انجا که عرب نی انداخت تا که ابروی تو در زیر زبر ها ست هنوز صفحه حادثه نشریه ها پر شده است قهرتو داغترین تیتر خبر هاست هنوز نقطه عطف من ازسلسله ی مژگانت شایعه نیست که در چشم تو سرهاست هنوز باز از شایعه های تو خبر میسازند که سر قتل دل من چه اثر ها ست هنوز دگمه ی پالتوی تو صحنه ی قتلم مانده قاتلی ، باز چنین سوء نظر هاست هنوز کشمکش باد ومنو روسری وزلف تو بود جنگ ها بر سر تو بین قمرهاست

دلها همه خون است از ان راکت پهباد تو همچوترامپی دلت سنگ چوصیاد ریموت دلم دست تو و هرچه توانی دقت کنی و میزنیم در دل بغداد باشد بزن اینجا غزلم کم که ندارد الفاظ سفر کرده به جاسوسی موساد نامرد سفر کرده زبیروت نداند تاحلقه موی تو شود دام به بیداد چشمان تو بازار اپیک است مگر که پلکی بزنی نفت شود قیمت الحاد من موی به آتش نهم اینحا به علامت تا انکه بیایی برویم؛ چای؛ فرحزاد تحریم اثر کرده به جانم نفسی نیست تحریم تو بردار و منم مهر پریزاد برجام شده جامه معشوقه

تو آمدی با ییلاقی از پروانه با ییلاقی از مادیانهای مست با یالهای وحشی در باد تو آمدی با ییلاقی از نسیم میان موهایت خالی بود از چیزی ییلاقی ترین نفسهایت در گوش باد میپیچید تو امدی گیسوانت شبهای بی مهتاب را هنوز صبح نکرده بودند تو امدی چشمانت دریای نور نادرشاهی را یدک میکشید تو امدی الماس کوه نور در کوله ی گیسوانت پنهان بود دیدم که سارقان کاروان گیسوان و چشمانت تعقیب میکنند تو استعداد پرکشیدن عقابها را در کدام معرکه جا گذاشتی چشمانت نشیمنگاه عنقاها است

●▬▬๑۩۩๑farab๑۩۩๑▬▬●: ●▬▬๑۩۩๑farab๑۩۩๑▬▬●: فرض محال......نقطه سر خط دیالکتیک چه از نوع سقراطی یا هگلی مهم نبست مسلمان .زرتشت، بر همایی ،بودایی،یهودی یا مسیحی یا حتی لائیک فرقی نمیکند کسی یا چیزی آمده است نه دیده میشود نه شنیده میشود نه کتابی آورده است ونه خطابه ای دارد نه ادعایی دارد و نه قصد آشکار کردن خود را دارد اما انچه از وی بر میاید گزینه Shut down کامپیوتر فلک را قصد ندارد کلیک کند ولی دستش روی ری استارت است یا شایدجهان را re startکرده است واین

●▬▬๑۩۩๑farab๑۩۩๑▬▬●: ●▬▬๑۩۩๑farab๑۩۩๑▬▬●: در صلح بتان شراب اولا در دم عطش تو اب اولا ما شیون شعر میسراییم تا انکه تورا صواب اولا در نشت غزل کدام بت بود جام غزل گلاب اولا دربتکده ی تنیم عابد این بتکده ها خراب اولا تا شب نفس تو ماه بویید دست دل ما رباب ا ولا دریا نشوی چه بهتر انکه در کف بتر از حباب اولا مشاطه گر جهان ببینید چشم توکه در نقاب اولا هشیاری تو خموشیت شد از اولشم بخواب او لا جز صومعه معبدی نرفتی کارتو همان ثواب اولا اندیشه عشق گرنکردی اندیشه به